Dit jaar hebben Odette, Ravian en ik een opdracht uitgevoerd voor het Tropenmuseum en ANMEC. ANMEC wilt de milieuproblemen onder jongeren brengen doormiddel van verschillende lespakketten die je ook thuis kan uitvoeren. Het klimaat begint een steeds grotere rol in ons dagelijks leven te spelen waar we niet meer omheen kunnen. 
Wat we ook in onze situatieschets hebben gezegd is dat we zo vroeg mogelijk moeten beginnen met het onderwijzen over de klimaatverandering. Wat wij hebben gemerkt uit eigen ervaring is dat je de aandacht van een kind niet te lang voor jezelf hebt. Hierdoor wordt het meteen een stuk lastiger om een kind te onderwijzen over zo’n groot en belangrijk onderwerp. We moeten dus verder gaan dan alleen ANMEC. 
We zijn vroeger allemaal wel eens naar het Tropenmuseum geweest. En één van de specialiteiten van het Tropenmuseum zijn dat ze kinderen op een leuke manier leren over verschillende aspecten. 
We wisten dus al snel dat ANMEC en het Tropenmuseum een perfect combinatie qua opdrachtgevers voor ons zouden zijn. 
De opdracht die wij meteen voor ogen zagen was het maken van een tentoonstelling. Helaas is dat niet mogelijk, omdat wanneer je naar het proces van het tropenmuseum kijkt je naar 4 jaar kijkt. En zo lang duurt ons project helaas niet. We mochten wel meehelpen met stap 1: het onderzoek dat voorafgaat aan het maken van de tentoonstelling. 
We zijn begonnen met onderzoek doen naar verschillende soorten musea en zijn ook op bezoek geweest bij een aantal exposities. Bij de drie musea (Tropenmuseum Junior, Superstraat en het verzetsmuseum Junior) viel het ons op dat voordat je de tentoonstelling in ging eerst een soort filmpje of interactiefs ging doen. 
Bij het museum Superstraat kon je op een knopdrukken en werd je vervolgens door middel een filmpje geïntroduceerd aan burendag, waar vervolgens de tentoonstelling over ging. Bij het verzetsmuseum ging je eerst in een soort tijdmachine en bij het tropenmuseum ging je via een lift naar de goede afdeling en kreeg je een korte uitleg over producten die veel worden gebruikt in Suriname. Vervolgens zijn we langs verschillende scholen gegaan om kinderen van verschillende leeftijden vragen te stellen over hun kennis over het klimaat. Vervolgens hebben we de resultaten van beide onderzoeken gecombineerd en hieruit een advies opgesteld. 

Bij een junior tentoonstelling is het belangrijk dat je informatie op een leuke manier overbrengt. Kinderen houden ervan om dingen te doen, bijvoorbeeld knutselen, iets bouwen of bewegen. Op deze manier wordt het ook het beste onthouden. Interactiviteit is dus zeker iets waar je bij een junior tentoonstelling gebruik van moet maken.  

Wat we bij de afgelopen drie tentoonstellingen hebben gezien is dat er continu een korte interactieve introductie was voordat je daadwerkelijk de tentoonstelling in gaat. 
Daarom raden we aan om dat ook bij de komende tentoonstelling te doen. Doormiddel van een tijdreis naar de toekomst waarbij de aarde is vergaan of aan het vergaan is, als gevolg van de klimaatverandering. Hierdoor maak je de kinderen enorm nieuwsgierig: hoe is kunnen we dit nou overleven, of wat hadden we eraan kunnen doen? 
Zodra je de tijdmachine uitkomt ben je terecht gekomen in de toekomst, als special effect kan je de warmte van een vlindertuin toe voegen. Dit representeert dan de opwarming van de aarde. 

We denken dat het niet zoveel zin heeft om net als bij het verzetsmuseum en de Superstraat huizen toe te voegen aan de tentoonstelling. We denken dat een bepaalde vorm van een speurtocht veel meer impact maakt op de kinderen. Net als in Sabi Suriname, hierdoor ga loop je interactief door de tentoonstelling heen en moet je continue nieuwe dingen ontdekken. 
Een kind onthoudt iets ook beter zodra de informatie van dichtbij komt. Hierbij bedoelen we dat bijvoorbeeld iemand van hun eigen leeftijd tegen hen praat. Denk bijvoorbeeld aan een oma die verteld dat ze vroeger toen ze nog kind was sneeuw had tijdens kerst en sinterklaas. Dit pakt de kinderen goed omdat zij geen sneeuw hebben, dit zet hun aan het denken. 
Dit is een verschil tussen vroeger en nu dat nog klein is, daarom lijkt het ons leuk en interessant om één kamer helemaal om die verschillen laat draaien. Als een soort tijdmachine ga je dus continue naar het vroeger en het moment van de tentoonstelling om de verschillen te bekijken. 
Als je dit verwerkt in een tentoonstelling denken we dat de kinderen al heel geïnteresseerd zouden raken.

Toen ons advies af was hebben we een presentatie voorbereid om op school en bij het tropenmuseum zelf te presenteren. 

Het project duurde veel langer dan alle vorige en het was dus van belang dat we een duidelijke planning maakte en hier ons ook aan zouden houden. Het duurde even voordat we contact met het tropenmuseum hadden waardoor het opstarten wat moeizaam ging. Toen we echt konden beginnen met onderzoeken ging het allemaal wat makkelijker. De tentoonstellingen en scholen bezoeker was erg leuk en ik ben erg blij met ons eindresultaat.